ΘΕΣΕΙΣ ΕΣΕΕ ΕΠΙ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΩΝ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ

         EΘΝΙΚΗ  ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ  ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ  ΕΜΠΟΡΙΟΥ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ 42, 105 63 ΑΘΗΝΑ

                                                                                   

Αθήνα, 1 Δεκεμβρίου  2011

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

                                                                                   

ΘΕΣΕΙΣ ΕΣΕΕ ΕΠΙ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΩΝ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ

Σε συνέχεια της κοινής συνάντησης μεταξύ εκπροσώπων του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, των εργοδοτών και των εργαζομένων, η ΕΣΕΕ κατεθεσε τις κάτωθι θέσεις επί των περιορισμών της προσωρινής απασχόλησης στο πλαίσιο εναρμόνισης της εθνικής νομοθεσίας με την Οδηγία 2008/104.

Η απασχόληση μισθωτού σε έμμεσο εργοδότη με σύμβαση προσωρινής απασχόλησης δεν επιτρέπεται όταν με αυτήν αντικαθίστανται εργαζόμενοι που ασκούν το δικαίωμα της απεργίας.

Ο σκοπός της διάταξης ήταν προφανής και αποσκοπεί στην αποφυγή καταχρηστικών συμπεριφορών.  Προτείνουμε ο περιορισμός να παραμείνει, εάν και εφόσον η απεργία είναι νόμιμη.

Η απασχόληση μισθωτού σε έμμεσο εργοδότη με σύμβαση προσωρινής απασχόλησης δεν επιτρέπεται όταν ο έμμεσος εργοδότης το προηγούμενο εξάμηνο είχε πραγματοποιήσει απολύσεις εργαζομένων της ίδιας ειδικότητας για οικονομοτεχνικούς λόγους ή το προηγούμενο δωδεκάμηνο ομαδικές απολύσεις.

Η διάταξη τίθεται για να μην «αντικατασταθεί» η τακτική απασχόληση με την προσωρινή. Οι οικονομοτεχνικοί λόγοι προφανώς συμπεριλαμβάνουν κάθε λόγο που ανάγεται στην καλόπιστη παροχή της εργασίας από τον εργαζόμενο, η οποία διακόπτεται με την απόλυση.  Θεωρούμε ότι ο πρώτος περιορισμός πρέπει να παραμείνει, με τη χρονική ρήτρα του εξαμήνου, ενώ οι ομαδικές απολύσεις πρέπει να αποκτήσουν εξειδικευμένο περιεχόμενο, ώστε να ανταποκρίνονται στην ειδικότητα του ή των εργαζόμενων που έχουν αποχωρήσει και αντικαθίστανται.

Η απασχόληση μισθωτού σε έμμεσο εργοδότη με σύμβαση προσωρινής απασχόλησης δεν επιτρέπεται όταν ο έμμεσος εργοδότης υπάγεται στις διατάξεις του ν. 2190/1994 ή στις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 1 ν. 2527/1997, όπως ισχύουν, με την επιφύλαξη της παρ. 5 του δεύτερου άρθρου ν. 3845/2010.

Ο περιορισμός αφορά στην επέκταση της προσωρινής απασχόλησης στο Δημόσιο Τομέα.  Θεωρούμε ότι ο περιορισμός είναι αναχρονιστικός.  Το Δημόσιο και οι ΟΤΑ πρέπει να έχουν πρόσβαση στην προσωρινή απασχόληση, όπως ακριβώς και ο ιδιωτικός τομέας.  Για λόγους διασφάλισης ότι το Δημόσιο δεν θα βρεθεί αντιμέτωπο με αγωγές μονιμοποίησης, μπορεί να τεθεί ειδικά γι’ αυτό, εύλογος χρονικός περιορισμός για την απασχόληση του προσωρινώς εργαζόμενου.

Η απασχόληση μισθωτού σε έμμεσο εργοδότη με σύμβαση προσωρινής απασχόλησης δεν επιτρέπεται όταν η εργασία, λόγω της φύσης της εγκυμονεί ιδιαίτερους κινδύνους για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων.  Οι εργασίες αυτές καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Εργασίας κ.λπ..

Έχουμε τη γνώμη ότι ο συγκεκριμένος περιορισμός είναι συμβατός με τους λόγους γενικού συμφέροντος που επικαλείται η Οδηγία στο άρθρο 4 αυτής και πρέπει να διατηρηθεί.

Η μόνη τροποποίηση που προτείνουμε είναι η προβλεπόμενη Υπουργική Απόφαση να ανανεώνεται σε περιοδική βάση και της έκδοσής της να προηγείται διάλογος του Υπουργείου με τις εργοδοτικές οργανώσεις ΣΕΒ, ΕΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ και την ΓΣΕΕ.

Η απασχόληση μισθωτού σε έμμεσο εργοδότη με σύμβαση προσωρινής απασχόλησης δεν επιτρέπεται όταν δεν υφίστανται συγκεκριμένοι λόγοι που δικαιολογούνται από έκτακτες, πρόσκαιρες ή εποχιακές ανάγκες.

Μετά την δημοσίευση του ν. 3996/2011, με τον οποίο προβλέπονται πολύ αυξημένα πρόστιμα για τους εργοδότες μετά από τους ελέγχους του ΣΕΠΕ, η ΕΣΕΕ έχει ταχθεί ρητά υπέρ της κατά το δυνατόν μεγαλύτερης αποσαφήνισης των εννοιών του νόμου, ώστε αυτοί να μην είναι δεκτικοί καταχρηστικών ερμηνειών.  Στο πλαίσιο αυτό, θεωρούμε ότι δεν έχουν θέση νομικές έννοιες με ιδιαίτερα ασαφές και μάλλον υποκειμενικό παρά αντικειμενικό περιεχόμενο, όπως η δικαιολόγηση της προσωρινής απασχόλησης λόγω έκτακτων, πρόσκαιρων ή εποχιακών αναγκών.  Η ανασφάλεια την οποία συνεπάγονται είναι τεράστια και ανάλογη είναι η οικονομική ζημία που μπορεί να επιφέρει η αυθαίρετη ερμηνεία τους.

Τίθεται υπό επανεξέταση η υποχρέωση των εταιριών προσωρινής απασχόλησης να προσλαμβάνουν μόνο τη μορφή της Ανώνυμης Εταιρείας.

Θεωρούμε ότι είναι πράγματι υπερβολική η απαίτηση του νόμου.  Υπό αυτή την έννοια πρέπει να επιτραπεί η λειτουργία των συγκεκριμένων εταιρειών και υπό άλλες εταιρικές μορφές, ακόμη και από ατομικές επιχειρήσεις όταν πληρούνται οι απαιτήσεις του νόμου.  Η εξασφάλιση της «σοβαρής» ή «ευκαιριακής» ενασχόλησης με την προσωρινή απασχόληση σίγουρα δεν διασφαλίζεται από την νομική προσωπικότητα της επιχείρησης.

Με τις διατάξεις του άρθρου 5 παρ. 2 και 3 της Οδηγίας δίνεται η δυνατότητα να αφίστανται οι όροι αμοιβής και εργασίας των προσωρινώς απασχολούμενων από τους αντίστοιχους υπό πλήρη απασχόληση.

Οι διατάξεις αυτές παρέχουν στα κράτη μέλη το δικαίωμα σύναψης συλλογικών συμβάσεων, με όρους που για τους προσωρινώς απασχολούμενους μπορούν να αφίστανται από τους αντίστοιχους των εργαζομένων με πλήρη απασχόληση. Επίσης, μετά από διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους, μπορούν να καθορίζουν άλλο ύψος αποδοχών όταν οι προσωρινώς απασχολούμενοι εξακολουθούν να αμείβονται από τον άμεσο εργοδότη στο διάστημα μεταξύ των τοποθετήσεων.

Ο Πρόεδρος της ΕΣΕΕ Βασίλης Κορκίδης δήλωσε σχετικά: «Θεωρούμε ότι η χώρα μας πρέπει να κάνει χρήση των δικαιωμάτων αυτών. Εν κατακλείδι, οποιοδήποτε μέτρο προωθεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις μεταξύ των κοινωνικών εταίρων ή δίνει στην προσωρινή απασχόληση πιο συγκεκριμενο χαρακτήρα λειτουργεί καταρχήν υπέρ του εργασιακού περιβάλλοντος και όχι κατά αυτού».